بسم الله الرحمن الرحیم

در نـهـج البـلاغـه از حـضـرت امـیـرالمـؤ مـنـیـن عـلیـه السـّلام مـنـقـول اسـت کـه حـق تـعـالى مـقـرون گـردانـیـد بـا حـضـرت رسـول صلى اللّه علیه و آله و سلّم بزرگتر ملکى از ملائکه خود را که در شب و روز آن حضرت را بر مکارم آداب و محاسن اخلاق وامى داشت و من پیوسته با آن حضرت بودم مانند طـفـلى کـه از پـى مادر خود برود، و هر روز براى من عَلَمى بلند مى کرد از اخلاق خود، و امـر مـى کرد مرا که پیروى او نمایم و هر سال مدّتى در کوه حِراء مجاورت مى نمود که من او را مـى دیـدم و دیگرى او را نمى دید و چون مبعوث شد به غیر از من و خدیجه در ابتداى حـال کـسـى بـه او ایـمـان نـیـاورد و مـى دیدیم نور وحى و رسالت را و مى بوئیدم شمیم نبوّت را.

منبع: منتهی الامال